به نظرم متن خيلي تند اومد...با تمام سعي شما براي منطقي بودن بحث يک جاهايي حرص خوردن توش موج ميزد. بيشتر حس کردم نويسنده اگر ازدواج کرده، مي خواهد بگويد فعلا بچه نمي خواهم به دلايل خيلي متفکرانه. و البته اين برداشت من بود و مي تواند کاملا سطحي و غلط باشد. همانطور که برداشت شما از بچه دار شدن خيلي ها ميل به بقا و عصاي پيري و ني ناناش کردن بچه ست. واقعا به نظر شما کدام انسان عاقلي براي ني ناش ناناش کردن بچه آن همه مشقت را نديد مي گيرد؟ اصلا مي شود به ان همه سختي شب بيداري دردسر از زندگي خود گذشتن و اينها فکر نکرد؟
جهت تعادل نظريه يک پيشنهاد دارم. به انسانهاي بي بچه، به انسانهايي که اصلا به توليد همبازي براي بچه شان فکر نمي کنند به اين جور زندگي ها که چند سالي ازشان گذشته نگاه کنيد. مطمئنا چيزهاي تازه اي مي بينيد که احتمالا کمي با اين نظريه در تناقض باشد.