سلام؛

قبول دارم خيلي از اين حرفا رو كه هست اما تاييد نمي‏كنم. مگه من تو جامعه نيستم! مگه نميبينم! الان شما بريد تو اداره‏ها و ببينيد كه نسبت‏ها مثل ورودي دانشگاه‏ها چجوري داره عوض ميشه! نميگم هميشه مقصر خانمها هستند اما بي‏تقصير هم نيستيد.

يك نشريه بود براي دانشگاهي، دانشجويانش مي‏گفتند چرا اين نشريه مطالب دانشجويي و انتقادي از دانشجويان ندارد و مدام ميگفتند و ايراد ميگرفتند كه چه و چه و اينطور و آنطور. بنده يك يادداشت نوشتم كه عزيزانم مطلب بدهيد تا چاپ شود انتقاد كنيد تا منعكس شود!

از شماره بعدي انتقاد از مسئولين بود كه مي‏آمد و البته چاپ هم مي‏شد.

اما خانم قدياني روزنامه نگاري يعني صبر و حوصله، يعني تلاش و پشتكار. يعني گوش شنوا بودن و بلندگويي بودن براي آنهايي كه صدايشان به هيچ‏حا نميرسد. يعني يك عشقي كه آرامشي نداشته باشي توش.

اينهمه به مردا مي‏توپيد كسي چيزي ميگه مگه. همين حرفا رو خيلي هم خوب مي‏فهمم.

منم ميرم يار جمع مي‏كنما!