1. بنده بر روي واژه بحثي ندارم خواهر گرامي! آن اتفاقاتي که بعد از رنسانس در حوزه ي فکري – فلسفي افتاد افتاد و در انقلاب فرانسه به تعين نظام مند اجتماعي رسيد و آمد و آمد و آمد تا رسيد به وضعيت فعلي غرب که ادامه ي انقلاب فرانسه محسوب مي شود، مختصات مشخصي دارد. به اين مختصات مشخص فعلا مي گويند مدرنيته! حال فرد ديگري ممکن است بگويد ايکس يا ايگرگ يا هر اسم ديگر! فرقي نمي کند! مهم معنا و منظومه ايست که در پس واژه قرار دارد و واژه براي تعين زباني آن قرارداد شده است. منظومه اي که در صحيفه کوبيده شده و امام "بربريت"ش مي خواند دقيقا با همين مختصات تبيين شده البته به شکل استعاري، که مخاطب امام نه عده اي آکادمسين و دانشگاهي که مردم عادي بوده اند. مختصات و ويژگيها همان است فقط نامش تفاوت است. پيامبران تمدن فعلي غرب (فيلسوفان) و پست مدرنيستهاي شورشي هم که داد و فغان شان زمين و زمان را برداشته اين منظومه را با همان مختصات توصيف مي کنند منتها با نامي متفاوت. آب، آب است حال فارسي زبان مي گويد آب و انگليسي زبان واتر و عرب زبان ماء!
2. فرهنگستاني ها و جناب طاهر زاده و تا حدي دکتر داوري اردکاني (و البته برخي ديگر) که ديدگاهشان در اين مقوله خيلي واضح است. شهيد آويني هم هر چند بايد با رويکردي سيستمي تفکرش را رصد کرد ولي به گمانم در "مباني توسعه و تمدن غرب" بوضوح از مدرنيته و تعين غير حق مآبانه اش سخن گفته.