فکر کرده بودم داريد کتاب خاطراتي، چيزي مي‌خوانيد و کلي حسادت کردم به‌تان؛ نه که خودم اين روزها حس هيچ چيز جز رمان ندارم، چشم ندارم ببينم ديگران مطالعه? جدي‌تر دارند! بعد رفتم آن پستي که ارجاع داده‌ايد به‌ش را خواندم ديدم ماجرا از چه قرار است. بعد به سرم زد به‌تان بگويم اگر باز اين خانم را ديديد، تشويق‌شان کنيد خاطرات‌‌شان را چاپ کنندن يعني ببينيد چقدر "تناقضات" مي‌تواند داشته باشد آدم!