سلام
من به شدت مدافع "تبيين سبک زندگي" در يک جامعه بر اساس فلسفه ي آن جامعه هستم.
اگر بپذيريم که مدرنيته به خط پايان رسيده و اگر بپذيريم که پست مدرنيه نيز افق جديدي خارج از فضاي مدرنيته ترسيم نکرده آن گاه شايد بشود دلايل واقعي و به قول شما روان شناختي چنين طراحي هايي را پيدا کرد. البته به نظرم تاکيد بر "کارايي" نمي تواند طراحي هاي معماري امروز (و کلاً سبک زندگي امروز) را تبيين کند. هر چند توجيه مي کند!
به نظر من بسياري از وجوه مدل زندگي امروز مبتني بر "نظريه ي اطلاعات" است. اين نظريه اگرچه در علم ارتباطات بحث مي شود اما احساس مي کنم بر کليت فکر انسان امروز سايه انداخته.
بر اساس اين نظريه "هر چه احتمال پيش بيني يک پديده کمتر باشد خبر آن پديده ارزش اطلاعاتي بيشتري دارد". تعميم يافته اش مي شود "ارزش هر پديده به غيرقابل پيش بيني بودن آن است".
اين نظريه نزديکي زيادي به مبناي زندگي پست مدرن دارد. بر اين اساس، طرح معماري يک خانه در عين دربرداشتن امکانات، هر چه غافلگيرکننده تر و غيرقابل تصور تر (تصور قبلي) باشد براي انسان غربي جذابيت و البته بهاي بيشتري دارد.
