سلام. صرف "اظهار نظر" کسي در مورد موضوعي هميشه معني "مدعي بودن" در آن موضوع را نمي دهد. و شما بي آن که متوجه شويد گرفتار يک تناقض شده ايد.
اول گفته ايد "گاهي کساني را مي بيني که ماشاءالله از دين و سياست و فرهنگ و علم گرفته تا هنرهاي تجسمي و سينما و مسائل زنان و معماري تا چالش‌هاي پيش‌روي دنياي غرب تا بحران‌هاي زيست‌محيطي، حرف براي گفتن دارند. من که نمي‌توانم اينگونه افراد را جدي بگيرم" اما در پايان مي گوييد "چيزهايي که بلد هستم را هم دقيقاً مشخص مي‌کنم که چقدر بلد هستم: «من دوتا کتاب و چهارتا مقاله ژورناليستي در اين زمينه خوندم» يا «من با بعد اجتماعي اين قضيه آشنا هستم اما از بعد سياسي قضيه خبر ندارم» يا «به نظرمن اينطور مياد...» يا حتي «من در اين مورد چيزي نخوندم اما در تأملات شخصي‌م به اين نتايج رسيدم که...»".
يعني مي توان در هر موضوعي که دو مقاله خوانده ايم اظهار نظر کنيم و حتي اگر مقاله هم نخوانده ايم مي توانيم تأملات شخصي مان را مطرح کنيم و اين با حرف اول شما به طرز ظريفي در تناقض است.
