خوب بود.. يه مفهومي بود توي جامعه شناسي شهري که بهش ميگفتن: "بي تفاوتي مدني" که نزديک بود به اين چيزي که ميگين. که اونقدر محرکها و بالا و پايينها زياده در زندگي پر محرک شهري که ناچار به کمي (يا زيادي؟) بيتفاوتي ميشه انسان شهرنشين.. تازه در جامعه ي در حال گذار که واويلا..
نميدونم از کي بود مفهوم..