بسم الله
آنان که گفتند الله
جواب آخر اغلب مسائل توی ریاضی رند است. تمیز و مرتب است. یعنی موقع حل‌کردن اگر راه را از اول درست رفته باشی و اشتباه نکرده باشی، زوائد و حواشی فاکتور گرفته می‌شوند، با هم می‌روند و ساده می‌شوند. و سرآخر فقط یکی دوتا عامل می‌ماند. در این حالت یک آرامشی به آدم دست میدهد. آن موقع‌ها که ریاضی می‌خواندم وقتی جواب اجق‌وجق درمی‌آمد حتم می‌کردم که یک جای کار می‌لنگد.چند وقتی است که فکر می‌کنم دنیا هم همینطوری است. جواب تمام مسائل فقط چند تا کد است. یعنی تمام تاریخ و علم و فلسفه و اقتصاد و سیاست و فرهنگ و هنر قابل ساده شدن‌اند فقط به چندتا کد.
احساس می‌کنم ادامه حیات‌مان بسته به همین چندتا کد است، چیزی شبیه لاست. الان هم هروقت جواب‌ها اجق‌وجق درمی‌آید، هروقت عامل‌ها یکی از غرب است و یکی از شرق، هروقت تمیز نیست، هر وقت به آرامش نرسیده‌ایم، حتم می‌کنم به کدها نرسیده‌ایم.
نماد صهیونیسم بر روی طلای مادرشوهری!
نمادها هم چیزی‌اند شبیه همان کدها. چون ساده و تمیز و بی‌واسطه‌اند. چون خلاصه و محدودند اما یک دنیا حرف دارند پشت‌شان. چون نمادها می‌توانند کدها را بگذارند روی دوششان و بچرخند توی دنیا. چند وقتی‌است درباره نمادهای تصویری و حرکتی‌مان فکر می‌کنم. حرکتی مثل صلیب‌کشیدن. تصویری مثل ستاره شش‌پر. یک چیزی که هر کس بتواند با خودش داشته‌باشدش یا در مواقع مورد نیاز ایجاد و تصویرش کند. و بشود همه جا ازش استفاده کرد. و هر کس ببیندش یاد امر واحدی بیافتد. به نتیجه خاصی نرسیده‌ام هنوز. مثلاً نماد انقلاب اسلامی ( انقلاب اسلامی خالی. نه انقلاب اسلامی ایران) چیست؟ انقلاب 17اکتبر نماد داس و چکش را داشت. بدون نماد چطور می‌شود جهانی شد؟ نماد شیعه چیست؟ اصلاً شاید حکمتی داشته که ائمه برای ما نماد نگذاشته‌اند. گذاشته‌اند؟!
ما پرچم را داریم که ملی است و انتظارم را برآورده نمی‌کند. رنگ سبز بود که مخدوش شد و باید به جایگاه اولش برگردد. الله و سایر کلمات متبرک که مقدس است و نمی‌شود هرجائی‌اش کرد. چفیه هم هست با هاله از حرف و حدیث اطرافش. کاری که فلسطینی‌ها می‌کنند خیلی خوب است. انگشت اشاره رو به بالا.
دچار فقر نمادیم ما و از آن طرف هزارجور نماد اختراع کرده‌اند. چند وقت پیش مقاله‌ای می‌خواندم که نمونه آورده بود از ورود تدریجی نمادهای شیطان‌پرستی و صهیونیستی حتی توی پوستر‌ها و بنرهای عزاداری در ایران! ماجرای ورود این نمادها روی لباس‌ها و زیورآلات و غیره را که دیگر همه‌مان می‌دانیم. چندوقت پیش روی سرویس‌طلا‌سفید همسایه‌مان علنا یک ستاره شش‌پر پیدا کردم. به قول خودش طلای مادرشوهری (طلایی که مادرشوهرها به مناسبت عروسی پسرشان از ذوق‌شان می‌خرند و باید طوری باشد که مادرشوهر را در مجلس از دیگران کاملا متمایز کند. منبع: همسایه‌مان). به‌شان گفتم که این ستاره نماد صهیونیست‌هاست ( ذوق عروسی تا آن موقع مانع دیدن ستاره شده‌بود!) یک‌کمی تأسف خوردند اما نمی‌شود از کسی انتظار داشت طلای 5 میلیونی را به خاطر یک ستاره که آنچنان هم زشت نیست عوض کند!
عطف به:
